-Z tego co podsłuchałam z rozmowy Taishy i Paki, na bagnach.
Kotka bardzo martwiła się o psy, przecież bardzo je lubiła.

*Kotka weszła do jaskini*
-Ale tu fajnie,nie dziwię się że stado białego lotosu ma taką jaskinie...

*Zauważyła kogoś za sobą.*
-Miło mi poznać,jestem Resi.

-Tak..
Uśmiechnęła się do kotki i wstała(Bo wcześniej lezała)

Pomyślała przez chwilkę.
-Hm..do psów.

//Odświeżam.//
Światło, niosące ciepło można było wyczuć już przed jaskinią. Czerwono - pomarańczowe płomyki zdawały się tańczyć i ''płonąć'' z radości, gdy tak dłużej patrzyło na ognisko w jaskini. Dziewięciokotowa grupa zzmrużyła oczy, by spojrzeć na trzech przybyszów wchodzących do jaskini.
Stary kot, który właśnie zabierał głos, szybko go zawiesił, widząc, kto powinien teraz mieć prawo do głosu.
Cień uśmiechu zagościł na ustach białorudej kotki. Cóż, jako alfa powinna zabierać głos. Lecz teraz nie było najmniejszej potrzeby.
- Nie nie, nie przejmuj się nami. Opowiadaj dalej, chętnie posłuchamy. A co do nowej twarzyczki w stadzie - to jest Ronise.
Cóż, powitania odbywały się w bardziej ''tradycyjny'' sposób, lecz Ami nie chciała przerywać opowieści jednego ze starych kotów.
W jaskini na środku paliło się niewielkie ognisko. Mimo, iż było ciepło, to w jaskini było czasami zimno. Wokół niego - młode kocięta, dokładniej 3, słuchało opowieści kotów mających za sobą wiele lat o tej samej ilości.
Trochę dalej od ogniska, lecz na tyle, by nie było zbyt zimno, leżały trzy matki kociąt.
''Wszystko pięknie i ładnie, tylko gdzie ojcowie?'' - Można by zapytać. Lecz samce były strażnikami i wojownikami, więc nie było ich tak często w jaskiniach.
Tymczasem głos zabrał jeden ze starych kotów. Miał kilka czerwonych pasków na ciele, więc go nazywano ''Paskiem''. Pasek wstał i przeciągnął się.
- No, dobrze maluchy. Tyle na dziś.
- Och, Prosimy! -  zawołały chórem kocięta.
- No dobrze. Dziś będzie coś o naszym przodku! - Zaśmiał się i zaczął opowiadać.
Ami z Jedem i Ronise podeszła trochę bliżej, siadając koło ogniska, tak by nie przeszkadzać. Zamknęła oczy, wsłuchując się w głos Paska. Już po kilkunastu zdaniach pojęła, o co chodzi, i chciała to powiedzieć towarzyszom, lecz stary kot wyprzedził ją.
- I tak! To była Natta! - na to kociaki aż się zdumiały, bowiem znały one pierwszą przywódczynię ich stada. - I w ciele naszej przywódczyni, Ami i jej rodzinie, płynie jej krew! Szkoda tylko, że też w Taishy... - mówiąc ostatnie zdanie, to raczej mruczał, niż mówił. Pozostałe starsze koty potwierdziły głowami.
Ami lekko zarumieniła się. No, ale co innego miała zrobić, jeśli ktoś ją wymieniał?

Przybyła tutaj z Ami i Jedem. Nie widziała nigdy tych terenów, a więc jej wzrok otaczał wszystkie zakamarki. To będzie od teraz jej dom, a więc musiała rozejrzeć się trochę po tym miejscu.
-A więc to tu będzie mój dom...-rozmyślała spokojnie.
Niby nigdy nic usiadła sobie w towarzystwie najwcześniej poznanych członków stada, czyli wojownika i alfy.
Niebieskie oczęta wpatrywały się w kociątka. Jakież one słodkie!... Nieprawdaż? Uśmiechnęła się lekko do małych istot.
Cieszyła się nawet, że została im przedstawiona. Nie musiała tego robić, nie wiedziała nawet czy dobrze spoglądają na nią. Może coś złego w niej wyczuli? Fakt, pochodziła od mrocznych, ale ona samego mroku w sobie nie miała. Może jakąś maleńką cząstkę? Nie.
Zamyśliła się. Jej głowa zaczęła być w myśli o nowych kotach... Zaakceptują  ją? Oby. Ale rzadko się zdarza, kiedy zostaje przyjęta przez władcę nowa twarz, a ci zazwyczaj, uważają to za wielki błąd... I wypędzają władcę daleko, gdy ich wątpliwości są wielkie- z tego co słyszała od rodziców.
Lekko, niczym nic pisnęła na nagłe słowa Jeda. Patrzyła na niego z niewielkim wytrzeżem i zdziwionym pyskiem.
-Dziękuję ci za powiedzenie mi o tym miejscu.-mruknęła cicho do niego, także półgłosem.
Szlag... Nie miała jak się usprawiedliwić swym małym piskiem. A jakiż to był wielki wstyd... Mogła jedynie się uśmiechnąć do Jeda i patrzeć to na niego, to na Ami.
Tak też zrobiła.