Kot Manx - jedna z ras kotów. Jej charakterystyczna cechą jest brak ogona lub ogon szczątkowy.

Wygląd
Średniej wielkości, masywne koty, mocny szkielet, łapy przednie krótsze od tylnych przez to zwierzę przybiera pozycję nieco podobną do królika. Mogą być krótko lub długowłose. Waga 4,5-5,5 kg, samice są nieco mniejsze. Cechą charakterystyczną tej rasy jest brak ogona. U niektórych osobników pojawia się ogon szczątkowy, nie dłuższy niż 3 cm

Historia
Rasa powstała na wyspie Man, najprawdopodobniej w wyniku przypadkowej mutacji genetycznej.

O powstaniu rasy istnieje wiele legend. Jedna mówi, że "praprzodek" Manks był czymś zajęty, gdy biblijny Noe zapraszał zwierzęta na Arkę. Kot zorientował się dopiero w ostatniej chwili i gdy pośpiesznie wbiegł na pokład, Noe przez nieuwagę przyciął mu[2] wrotami ogon. Jego potomkowie rodzili się więc bez ogona[2]. Zdaniem innej na zatopionym w XVI w. galeonie znajdowały się czarne bezogoniaste koty, które dotarły do Wyspy Man i tam się rozmnażały[2].

Charakter
Koty spokojne, przyjazne, mocno przywiązują się do opiekuna. Można je nauczyć wykonywania prostych czynności oraz reagowania na komendy. Są bardzo terytorialne, dzięki czemu wykazują skłonności do pilnowania domu. W przeciwieństwie do kotów bezrasowych nie boją się wody i lubią jazdę samochodem. Często polują na myszy, lecz mimo to tolerują inne małe zwierzęta domowe. Najlepiej czują się w spokojnym, cichym towarzystwie

Ciekawostki
  Od tego kota pochodzi nazwa polskiego zespołu Varius Manx.
Mutacja genetyczna odpowiedzialna za brak ogona często powoduje śmierć kociąt (w wyniku wad kośćca), których rodzice są przedstawicielami rasy Manx, dlatego też hodowcy najczęściej krzyżują koty Manx z przedstawicielami innych ras kotów.

Źródło-Wikipedia