Po paru minutach nad jezioro przyszła czarna kotka. To była Paka. Chciała złapać sobie jakąś rybę. Weszła na zwalony pień i uważnie obserwowała taflę wody. *Pac!*
- Udało się. - powiedziała do siebie z zadowoleniem.
Szybko zabiła rybę i zaczęła ją zjadać ze smakiem.

Paka szybko podniosła głowę zaskoczona. W tym samym momencie rzuciła wszystko i czmychnęła na niewielką i bardzo młodą jarzębinę. Drzewko miało około trzech metrów, kotka zdołała wejść na 2,5 metra. Gałęzie wyżej były za cienkie.

*Przyszła tutaj. Podeszła to wody i próbowała złapać rybę. Złapała ją i zjadła. Już zjadała jej resztki, kiedy poczuła obecność psa więc się wycofała. Uderzyła o coś. To była noga człowieka. Nagle na nią spadła siatka. Próbowała się wyrwać, ale nie mogła. Człowiek wziął ją i zabrał do miasta.*
z.t.

Obudziła się. Zauważyła kawał mięsa. Nie wiedziała, że to pułapka. Gdy zaczęła obgryzać mięso jakieś piórko wbiło jej się w bok. Zauważyła człowieka z kniejówką. Po chwili zaczęła niewyraźnie widzieć, a świat wokół niej zdawał się obracać. Po chwili opadła na ziemię. Ludzie wsadzili ją do klatki (o wiele za ciasnej dla takiego zwierzęcia) po czym klatkę włożyli do samochodu i odjechali.

z.t.

Przyszła tu z Serpeen i Paką. Cichutko przekazała znak, żeby Paka weszła do krzaków po lewej stronie psa, a Ser po prawej. Taisha zaś była z tyłu. Wyczuła, że Wiliam nie wczuł się w swój słuch i łatwiej będzie go obezwładnić. Jednak, jeśli już się zorientuje - będzie trzeba stanąć z nim  pysk w pysk.
//No dobra... kto będzie tu sędziował w walce? Może Serpeen, bo jest nowym modem? Aha, dla Paki - odpisałam w Arenie. xD //

//Zresztą Serpeen nie musi na razie sędziować, bo wiadomo, że koty wygrają. Przewaga liczebna pluslekko ociężałe uchy Wiliama - od razu go pokonamy. //
Dała znak towarzyszkom, by zaczęły atakować. Sama wyskoczyła z krzaków ku psowi.
- Witaj Wiliam... Dawnóż się nie widzieliśmy, prawda? (Nie)Miło cię spotkać. - Pies powinien usłyszeć ją, gdyż mówiła spokojnie. Dodatkowo położyła liny na ziemi, lecz gotowa w każdej chwili je wziąć. - Moje towarzyszki, Paka i Serpeen, też się cieszą. - To akurat dodała wtedy, gdy złe kotki wyszły już z krzaków.
- Szybciej! - Mówiąc to i łapiąc linę, rzuciła się na nieprzyjaciela.

Druga czarna charaktera też oczywiście nie pozostała bezczynna. Wyszła z krzaków spokojnym krokiem. Na jej pyszczku widniał tajemniczy, niby miły i za razem nienawistny uśmiech. Tak dla draki, bo po cóż od razu go upewniać o swoich zamiarach. Tego psa. Paka nienawidziła psów, szczerze i z całego kociego serca. I nagle, na ostatnie słowo Taishy tykający zegar wybił 0. Kotka w momencie sprężyła całe ciało i jednym susem doskoczyła do barku Wiliama. Jej pazury wbiły się głęboko w sierść aż do skóry, jak orle szpony oplatające zająca. Uczepiła się go z całych sił, dokładnie przylegając ciałem do goldena i jednocześnie przemieściła nieco na podgardle. Tym trudniej byłoby ją zrzucić lub ściągnąć, kocica doskonale o tym wiedziała. W przeciwieństwie do Serpeen nie miauczała, nie syczała, nic. To był atak z zaskoczenia, po co robić dodatkowy rozgardiasz? Nie, nie lubi. Wyjść z cienia, zajść od tyłu. Wbić śmiercionośne pazury i kły, a potem do cieni powrócić. Taki był jej styl.